Η Ημέρα της Ανεξαρτησίας είναι ο εορτασμός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου. Είναι ένα
φεστιβάλ που αναγνωρίζει τον επιτυχημένο Ελληνικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, ο οποίος διήρκεσε εννέα χρόνια από το 1821 έως το 1829. Ο
πόλεμος διεξήχθη για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τέσσερις αιώνες Οθωμανικής κατοχής και στο τέλος εννέα χρόνων μάχης, η Ελλάδα ήταν
τελικά αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος. Οι διακοπές καθιερώθηκαν το 1838 με βασιλικό διάταγμα από την κυβέρνηση του βασιλιά Όθωνα.
Είναι αργία, όταν κλείνουν τα σχολεία και οι περισσότερες επιχειρήσεις και σε όλη την Ελλάδα γίνονται γιορτές. Η Νεάπολη δεν αποτελεί εξαίρεση
και γίνεται παρέλαση, όπου οι μαθητές παρελαύνουν με παραδοσιακές ελληνικές λαϊκές φορεσιές και φέρουν ελληνικές σημαίες. Αυτό γίνεται μετά
την εκκλησιαστική λειτουργία.
Συμπίπτει με την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, μια άλλη μεγάλη γιορτή της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που τιμά την επίσκεψη του
αρχαγγέλου Γαβριήλ στην Παναγία για να την ενημερώσει ότι κυοφορούσε τον Ιησού Χριστό.
Ημέρα ανεξαρτησίας
Η ανδρική παραδοσιακή φορεσιά στην Κρήτη αποτελείται από φαρδιά μαύρη ή θαλασσί βράκα («βράκα»), που είναι χωμένα σε ψηλές δερμάτινες
μπότες («στιβάνια»). Φορούν κεντημένο γιλέκο πάνω από μαύρο ή άσπρο πουκάμισο, φτιαγμένο από τραχύ ύφασμα. Ένα κροσέ φουλάρι
(«σαρίκι») φοριέται τυλιγμένο γύρω από το κεφάλι. Γύρω από τη μέση είναι ένα μακρύ κόκκινο ή μαύρο μεταξωτό φύλλο και το χειμώνα
προσθέτουν μια ζεστή μάλλινη κάπα. Ένα μαχαίρι φοριέται επίσης στο θηκάρι του που είναι χωμένο στη μέση της βράκας. Η κατασκευή
μαχαιριών είναι μια χειροτεχνία που επιβιώνει σήμερα και τα μαχαίρια είναι εύκολα διαθέσιμα για αγορά. Αν και η Κρήτη εξακολουθεί να έχει
παράδοση στην κατασκευή μπότας, δεν υπάρχουν πολλοί τεχνίτες που χρησιμοποιούν τις παραδοσιακές μεθόδους κατασκευής τους.
Η γυναικεία παραδοσιακή φορεσιά στην Κρήτη σπάνια φοριέται καθημερινά. οι άνδρες φορούν τα παραδοσιακά ρούχα πολύ πιο συχνά από τις
γυναίκες. Γενικά φοριέται από λαϊκούς τραγουδιστές και χορευτές. Φοριέται όμως στα πολλά πανηγύρια που γίνονται στην Κρήτη. Οι Κρητικές
φορούν μια μακριά, γεμάτη φούστα μέχρι τους αστραγάλους και μια φαρδιά μπλούζα χωμένη στη φούστα. Πάνω από τη μπλούζα είναι ένα
γιλέκο, το οποίο πολύ συχνά είναι φτιαγμένο από βελούδο. είναι διακοσμημένο με χρυσές πλέξεις και νομίσματα. Έχει βαθύ λαιμόκοψη και
αφήνεται ανοιχτό. Πάνω από τη φούστα φοριέται μια πολύ κεντημένη ποδιά. Υπάρχει επίσης μια κόμμωση («παπάζι») μάλλον σαν φέσι ή μπορεί
να φορέσει ένα μικρό μαντήλι. Στα πόδια της φοράει φλατ, μαύρες μπότες ή μαύρα παπούτσια με τακούνι. Όταν η φορεσιά φοριέται σε μια
γιορτή, είναι φτιαγμένη από πιο ακριβό ύφασμα, με περισσότερα κεντήματα και συνοδεύεται από χρυσά και ασημένια κοσμήματα και
περισσότερα χρυσά νομίσματα, που δείχνουν την οικονομική κατάσταση της οικογένειας. Φέρει επίσης ένα μικρό μαχαίρι («αργυρομπουνιαλάκι»)
συνδεδεμένο σε μια ζώνη.
Κρητική Παραδοσιακή Στολή
.webp)
Η Ημέρα της Ανεξαρτησίας είναι ο εορτασμός της
Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και πραγματοποιείται
κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου. Είναι ένα φεστιβάλ που
αναγνωρίζει τον επιτυχημένο Ελληνικό Πόλεμο της
Ανεξαρτησίας, ο οποίος διήρκεσε εννέα χρόνια από το
1821 έως το 1829. Ο πόλεμος διεξήχθη για την
απελευθέρωση της Ελλάδας από τέσσερις αιώνες
Οθωμανικής κατοχής και στο τέλος εννέα χρόνων μάχης,
η Ελλάδα ήταν τελικά αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο
κράτος. Οι διακοπές καθιερώθηκαν το 1838 με βασιλικό
διάταγμα από την κυβέρνηση του βασιλιά Όθωνα.
Είναι αργία, όταν κλείνουν τα σχολεία και οι
περισσότερες επιχειρήσεις και σε όλη την Ελλάδα
γίνονται γιορτές. Η Νεάπολη δεν αποτελεί εξαίρεση και
γίνεται παρέλαση, όπου οι μαθητές παρελαύνουν με
παραδοσιακές ελληνικές λαϊκές φορεσιές και φέρουν
ελληνικές σημαίες. Αυτό γίνεται μετά την εκκλησιαστική
λειτουργία.
Συμπίπτει με την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου,
μια άλλη μεγάλη γιορτή της Ελληνικής Ορθόδοξης
Εκκλησίας, που τιμά την επίσκεψη του αρχαγγέλου
Γαβριήλ στην Παναγία για να την ενημερώσει ότι
κυοφορούσε τον Ιησού Χριστό.
Ημέρα ανεξαρτησίας
Η ανδρική παραδοσιακή φορεσιά στην Κρήτη
αποτελείται από φαρδιά μαύρη ή θαλασσί βράκα
(«βράκα»), που είναι χωμένα σε ψηλές δερμάτινες μπότες
(«στιβάνια»). Φορούν κεντημένο γιλέκο πάνω από μαύρο
ή άσπρο πουκάμισο, φτιαγμένο από τραχύ ύφασμα. Ένα
κροσέ φουλάρι («σαρίκι») φοριέται τυλιγμένο γύρω από
το κεφάλι. Γύρω από τη μέση είναι ένα μακρύ κόκκινο ή
μαύρο μεταξωτό φύλλο και το χειμώνα προσθέτουν μια
ζεστή μάλλινη κάπα. Ένα μαχαίρι φοριέται επίσης στο
θηκάρι του που είναι χωμένο στη μέση της βράκας. Η
κατασκευή μαχαιριών είναι μια χειροτεχνία που
επιβιώνει σήμερα και τα μαχαίρια είναι εύκολα διαθέσιμα
για αγορά. Αν και η Κρήτη εξακολουθεί να έχει παράδοση
στην κατασκευή μπότας, δεν υπάρχουν πολλοί τεχνίτες
που χρησιμοποιούν τις παραδοσιακές μεθόδους
κατασκευής τους.
Η γυναικεία παραδοσιακή φορεσιά στην Κρήτη σπάνια
φοριέται καθημερινά. οι άνδρες φορούν τα παραδοσιακά
ρούχα πολύ πιο συχνά από τις γυναίκες. Γενικά φοριέται
από λαϊκούς τραγουδιστές και χορευτές. Φοριέται όμως
στα πολλά πανηγύρια που γίνονται στην Κρήτη. Οι
Κρητικές φορούν μια μακριά, γεμάτη φούστα μέχρι τους
αστραγάλους και μια φαρδιά μπλούζα χωμένη στη
φούστα. Πάνω από τη μπλούζα είναι ένα γιλέκο, το οποίο
πολύ συχνά είναι φτιαγμένο από βελούδο. είναι
διακοσμημένο με χρυσές πλέξεις και νομίσματα. Έχει
βαθύ λαιμόκοψη και αφήνεται ανοιχτό. Πάνω από τη
φούστα φοριέται μια πολύ κεντημένη ποδιά. Υπάρχει
επίσης μια κόμμωση («παπάζι») μάλλον σαν φέσι ή
μπορεί να φορέσει ένα μικρό μαντήλι. Στα πόδια της
φοράει φλατ, μαύρες μπότες ή μαύρα παπούτσια με
τακούνι. Όταν η φορεσιά φοριέται σε μια γιορτή, είναι
φτιαγμένη από πιο ακριβό ύφασμα, με περισσότερα
κεντήματα και συνοδεύεται από χρυσά και ασημένια
κοσμήματα και περισσότερα χρυσά νομίσματα, που
δείχνουν την οικονομική κατάσταση της οικογένειας.
Φέρει επίσης ένα μικρό μαχαίρι («αργυρομπουνιαλάκι»)
συνδεδεμένο σε μια ζώνη.
Κρητική Παραδοσιακή Στολή
-1.webp)
