Βρίσκεται στη Χριστιανική Συνοικία της Παλιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ, η εκκλησία περιέχει την τοποθεσία όπου
σταυρώθηκε ο Ιησούς, τον Γολγοθά ή τον Γολγοθά, και τον άδειο τάφο του Ιησού όπου θάφτηκε και στη συνέχεια
αναστήθηκε. Υπήρξε σημαντικός προορισμός προσκυνήματος για τους Χριστιανούς και η αρχική του ελληνική ονομασία
ήταν Εκκλησία της Αναστάσεως.
Κρυμμένη πίσω από το περίπτερο Καρυδιανάκη κοντά στο γκαράζ της BP στη Νεάπολη βρίσκεται μια μικρή, παλιά
εκκλησία που ονομάζεται Εκκλησία του Παναγίου Τάφου. Είναι το μοναδικό στην Κρήτη, το μοναδικό στην Ελλάδα και
ίσως το μοναδικό στον κόσμο εκτός Ιερουσαλήμ. Έγιναν εργασίες ανακαίνισης γιατί μετά την Κατοχή της Κρήτης κατά τον
Β' Παγκόσμιο Πόλεμο προκλήθηκαν μεγάλες ζημιές από έκρηξη βόμβας.
Ο μητροπολιτικός ναός, αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου (15 Αυγούστου), υψώνεται
θαυμάσια στη βόρεια γωνία της κεντρικής πλατείας της Νεάπολης. Η ανέγερσή του στις αρχές του
19ου προς τον 20ό αιώνα κράτησε πολύ λόγω των οικονομικών περιορισμών της περιόδου.
Ιδρύθηκε το έτος 1889 από τον επίσκοπο Μελέτιο Χλαπουτάκη, χτίστηκε ως επί το πλείστον από τον
διάδοχό του, επίσκοπο Τίτο Ζωγραφίδη και ολοκληρώθηκε από τον επίσκοπο Διονύσιο
Μαραγκουδάκη, ο οποίος την εγκαινίασε στις 27 Σεπτεμβρίου 1927. Ο ναός ανήκει στο σταυρό.
κάτοψη με ζηνάνα και δύο πυργοειδείς καμπαναριά στη δυτική πλευρά του που πλαισιώνουν
βεράντα με άνοιγμα τριβέλων. Το κάτω τμήμα του είναι ιδιαίτερα φροντισμένο γιατί το μεγαλύτερο
μέρος της κατασκευής είναι κτισμένο από λαξευμένη τοιχοποιία από γκρι τοπικό μάρμαρο όπως και
τα ανοίγματα στο σύνολό τους και οι ογκώδεις πεσσοί στο εσωτερικό του. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο
του βωμού καθώς και η εικονογραφία στο εσωτερικό ανήκει στην περίοδο 1962 – 1965 όταν ο ναός
ανακαινίστηκε εκτενώς λόγω φθορών. Βόρεια του μητροπολιτικού ναού, μια μικρή
καμαροσκέπαστη εκκλησία της Παναγίας «Fermalina» του 19ου αιώνα, έχει χτιστεί πάνω στα
θεμέλια μιας παλαιότερης εκκλησίας.
Αεροφωτογραφία
αυτής της υπέροχης
εκκλησίας ξεκάθαρα
που δείχνει το
Σταυρόσχημα.
Φωτογραφία
MiKe Dialynas
Church of Megali Panagia at Neapolis
Η εκκλησία της Μεγάλης Παναγίας στην κεντρική πλατεία της Νεάπολης δεσπόζει σε
όλα τα σημεία της πόλης, αποτελώντας τη μεγαλύτερη εκκλησία της Ανατολικής
Κρήτης. Είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και κατά τον εορτασμό της,
στις 15 Αυγούστου, δέχεται χιλιάδες προσκυνητές από όλη την Κρήτη. Είναι
σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλο, γυναικωνίτη και δύο επιβλητικά καμπαναριά
στα δυτικά. Στο εσωτερικό εντυπωσιάζουν οι μαρμάρινες επιφάνειες, το ξυλόγλυπτο
τέμπλο και οι σύγχρονες τοιχογραφίες του 1962-1965. Έξω από την εκκλησία
βρίσκονται οι τάφοι των επισκόπων της περιοχής.
Η εκκλησία έχει χτιστεί στη θέση της Μονής της Μεγάλης Παναγίας, η οποία πήρε το
όνομά της από ένα αντίγραφο της εικόνας της Μεγάλης Παναγίας που βρίσκεται στην
Ιερουσαλήμ. Η μονή της Μεγάλης Παναγίας ιδρύθηκε πριν από την κατάκτηση της
Ανατολικής Κρήτης από τους Οθωμανούς το 1645 και είχε στη δικαιοδοσία της όλο το
Νέο Χωριό, δηλαδή τη σημερινή Νεάπολη. Ήταν σταυροπηγιακό μοναστήρι,
διοικούνταν δηλαδή απευθείας από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, μέχρι το 1713, οπότε
μεταφέρθηκε στη Μητρόπολη Πέτρας.
Όταν όλα τα κτίρια του μοναστηριού και του καθολικού ήταν ερειπωμένα κατά τον
19ο αιώνα, οι κάτοικοι ζήτησαν από τις τουρκικές αρχές να τα ξαναχτίσουν. Ο
επίσκοπος Πέτρας, Ιωακείμ Κλόντζας, έλαβε την άδεια να ανοικοδομήσει το καθολικό
της Παναγίας και έτσι το 1819 χτίστηκε πάνω στα ερείπια η μικρή μονόχωρη εκκλησία
της Μεγάλης Παναγίας της Φερμαλίνας, που βλέπουμε σήμερα δίπλα στον
μητροπολιτικό ναό. της παλιάς εκκλησίας. Λανθασμένα έχει επικρατήσει και το όνομα
Μικρή Παναγία, σε αντίθεση με τον μεγαλύτερο μητροπολιτικό ναό, αφού προϋπήρχε
το όνομα Μεγάλη Παναγία.
Το 1883 ο ναός της Παναγίας Φερμαλίνας θεωρήθηκε ερειπωμένος και ζητήθηκε η
άδεια να κτιστεί ο νέος μητροπολιτικός ναός του Νέου Χωριού. Η κατασκευή του
κράτησε πολλά χρόνια καθώς ιδρύθηκε το 1889 από τον επίσκοπο Μελέτιο
Χλαπουτάκη, χτίστηκε κυρίως επί επισκόπου Τίτου Ζωγραφίδη και ολοκληρώθηκε το
1927 επί επισκοπής Διονυσίου Μαραγκουδάκη. Ο ναός υπέστη πολλές ζημιές κατά
τους βομβαρδισμούς του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και επισκευάστηκε το 1963, όταν
κατεδαφίστηκαν όλα τα ίχνη του παλιού μοναστηριού.
Ναός Παναγίου Τάφου (Παναγίου Τάφου)
Ο μητροπολιτικός ναός, αφιερωμένος στην Κοίμηση της
Θεοτόκου (15 Αυγούστου), υψώνεται θαυμάσια στη βόρεια
γωνία της κεντρικής πλατείας της Νεάπολης. Η ανέγερσή
του στις αρχές του 19ου προς τον 20ό αιώνα κράτησε πολύ
λόγω των οικονομικών περιορισμών της περιόδου.
Ιδρύθηκε το έτος 1889 από τον επίσκοπο Μελέτιο
Χλαπουτάκη, χτίστηκε ως επί το πλείστον από τον διάδοχό
του, επίσκοπο Τίτο Ζωγραφίδη και ολοκληρώθηκε από τον
επίσκοπο Διονύσιο Μαραγκουδάκη, ο οποίος την
εγκαινίασε στις 27 Σεπτεμβρίου 1927. Ο ναός ανήκει στο
σταυρό. κάτοψη με ζηνάνα και δύο πυργοειδείς
καμπαναριά στη δυτική πλευρά του που πλαισιώνουν
βεράντα με άνοιγμα τριβέλων. Το κάτω τμήμα του είναι
ιδιαίτερα φροντισμένο γιατί το μεγαλύτερο μέρος της
κατασκευής είναι κτισμένο από λαξευμένη τοιχοποιία από
γκρι τοπικό μάρμαρο όπως και τα ανοίγματα στο σύνολό
τους και οι ογκώδεις πεσσοί στο εσωτερικό του. Το
ξυλόγλυπτο τέμπλο του βωμού καθώς και η εικονογραφία
στο εσωτερικό ανήκει στην περίοδο 1962 – 1965 όταν ο
ναός ανακαινίστηκε εκτενώς λόγω φθορών. Βόρεια του
μητροπολιτικού ναού, μια μικρή καμαροσκέπαστη εκκλησία
της Παναγίας «Fermalina» του 19ου αιώνα, έχει χτιστεί
πάνω στα θεμέλια μιας παλαιότερης εκκλησίας.
Αεροφωτογραφία
αυτής της υπέροχης
εκκλησίας ξεκάθαρα
που δείχνει το
Σταυρόσχημα.
Φωτογραφία
MiKe Dialynas
Church of Megali Panagia at Neapolis
Η εκκλησία της Μεγάλης Παναγίας στην κεντρική πλατεία της Νεάπολης
δεσπόζει σε όλα τα σημεία της πόλης, αποτελώντας τη μεγαλύτερη
εκκλησία της Ανατολικής Κρήτης. Είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της
Θεοτόκου και κατά τον εορτασμό της, στις 15 Αυγούστου, δέχεται χιλιάδες
προσκυνητές από όλη την Κρήτη. Είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος με
τρούλο, γυναικωνίτη και δύο επιβλητικά καμπαναριά στα δυτικά. Στο
εσωτερικό εντυπωσιάζουν οι μαρμάρινες επιφάνειες, το ξυλόγλυπτο τέμπλο
και οι σύγχρονες τοιχογραφίες του 1962-1965. Έξω από την εκκλησία
βρίσκονται οι τάφοι των επισκόπων της περιοχής.
Η εκκλησία έχει χτιστεί στη θέση της Μονής της Μεγάλης Παναγίας, η
οποία πήρε το όνομά της από ένα αντίγραφο της εικόνας της Μεγάλης
Παναγίας που βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ. Η μονή της Μεγάλης Παναγίας
ιδρύθηκε πριν από την κατάκτηση της Ανατολικής Κρήτης από τους
Οθωμανούς το 1645 και είχε στη δικαιοδοσία της όλο το Νέο Χωριό,
δηλαδή τη σημερινή Νεάπολη. Ήταν σταυροπηγιακό μοναστήρι,
διοικούνταν δηλαδή απευθείας από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, μέχρι το
1713, οπότε μεταφέρθηκε στη Μητρόπολη Πέτρας.
Όταν όλα τα κτίρια του μοναστηριού και του καθολικού ήταν ερειπωμένα
κατά τον 19ο αιώνα, οι κάτοικοι ζήτησαν από τις τουρκικές αρχές να τα
ξαναχτίσουν. Ο επίσκοπος Πέτρας, Ιωακείμ Κλόντζας, έλαβε την άδεια να
ανοικοδομήσει το καθολικό της Παναγίας και έτσι το 1819 χτίστηκε πάνω
στα ερείπια η μικρή μονόχωρη εκκλησία της Μεγάλης Παναγίας της
Φερμαλίνας, που βλέπουμε σήμερα δίπλα στον μητροπολιτικό ναό. της
παλιάς εκκλησίας. Λανθασμένα έχει επικρατήσει και το όνομα Μικρή
Παναγία, σε αντίθεση με τον μεγαλύτερο μητροπολιτικό ναό, αφού
προϋπήρχε το όνομα Μεγάλη Παναγία.
Το 1883 ο ναός της Παναγίας Φερμαλίνας θεωρήθηκε ερειπωμένος και
ζητήθηκε η άδεια να κτιστεί ο νέος μητροπολιτικός ναός του Νέου Χωριού.
Η κατασκευή του κράτησε πολλά χρόνια καθώς ιδρύθηκε το 1889 από τον
επίσκοπο Μελέτιο Χλαπουτάκη, χτίστηκε κυρίως επί επισκόπου Τίτου
Ζωγραφίδη και ολοκληρώθηκε το 1927 επί επισκοπής Διονυσίου
Μαραγκουδάκη. Ο ναός υπέστη πολλές ζημιές κατά τους βομβαρδισμούς
του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και επισκευάστηκε το 1963, όταν
κατεδαφίστηκαν όλα τα ίχνη του παλιού μοναστηριού.
Η εκκλησία της Μεγάλης Παναγίας στη Νεάπολη
